قلم

بسم الله الرحمن الرحیم

امام خمینی (ره) چند روز پس از صدور این پیام تاریخی در سخنرانی مهمی در جمع اقشار مختلف مردم به تاریخ 25 مرداد 1358 در شهر قم با تکیه بر آموزه‌های دین اسلام به ویژه وصیت امیرالمومنین علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) مبنی بر ضرورت دشمنی با ظالم و حمایت از مظلوم و با تاکید بر این‌که روز قدس یک روز جهانی است، فرمود: «روز قدس روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد، روز مقابله مستضعفین با مستکبرین را به خاک بمالند.... روز قدس روز اسلام است، روز قدس روزی است که اسلام را باید احیا کرد... و قوانین اسلام در ممالک اسلامی اجرا بشود.... روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است؛ روز حکومت اسلامی است.... روزی است که باید به ابرقدرت‌ها فهماند که دیگر آنها نمی‌توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند.... روز قدس روز جدایی حق و باطل است. من از خداوند تبارک و تعالی خواهانم که غلبه بدهد اسلام را بر همه قشرهای عالم؛ بر همه مستکبرین، مستضعفین را غلبه بدهد و از خدای تبارک و تعالی خواهانم که برادر‌های ما را در فلسطین، در جنوب لبنان و در هر جایی از عالم که هستند، از دست مستکبرین و از دست چپاولگران نجات بدهد.»

حال که پایان ماه رمضان نزدیک است و ماهم پس از یک ماه به اصطلاح خودسازی باید ببینیم در کجای این جهاد قرار گرفتیم ؟ روز محاسبه ،خودمان را خوب محاسبه کنیم آیا یک قدم به جلو برداشتیم ؟آیا پس رفتیم یا همچنان سرجای خود هستیم ؟ با خودمان که نمی توانیم دروغ بگوییم ،می توانیم؟ پس حساب خودمان برای خودمان دقیق ترین حساب خواهد بود حال از کارهای فردی گرفته تا فعالیتهای اجتماعی  .یکی از نکات اخلاقی که بسیار هم به آن علمای اخلاق پرداخته اند مسئله سعه صدر است حال باید دید در این کار چه قدر توانستیم پیش برویم آیا توانستیم یک قدم به جلو برویم یانه البته همانطور که همه می دانید این صفت اخلاقی هنگامی که در اجتماع قرار بگیریم  نمود پیدا می کند پس به طور طبیعی افرادی را شامل می شود که در نهادها ،ارگانها و یا مناصب حکومتی قرار دارند  می توانند از این صفت برای خود ترازویی بسازند و اعمال خویش را بسنجند هر چند من و شما هم که با خانواده و دوستان هم هستیم باید ترازوی خویش را با همین کیل و وزن مقایسه کنیم .

به راستی اگر ما سعه صدرمان به اندازه ای نباشد که افرادی که از دوستان و خانواده ما هستند تحمل نکنیم چگونه می خواهیم برای دیگران نسخه بپیجیم و آنها را هم به جمع خود دعوت کنیم ؟! پس زمانی می توانیم روزی را به عنوان روز جهانی مستضعفین بنامیم که قدر تحمل خود را آنقدر بالا ببریم که نه تنها دوستان خود و خانواده انقلاب را از خود بدانیم که حتی آنانی که از نظر عقیده تی نیز با ما مناسبتی  هم ندارند  اما جزأ مستضعفین هستند و از این لحاظ با ما همنواعند از خود بدانیم و آنان را از این جهت که قربانی ظلم و ستم استکبار جهانی واقع شده اند هم در صفوف خود بدانیم چنانکه معمار بزرگ روزجهانی قدس خود چنین بودند. به امید آنروز و پیروزی مستضعفین بر مستکبرین و روز غلبه ما بر نفس خود !!

هر چند مدتی بود که تصمیم گرفتم وبلاگم را تعطیل کنم اما با یاد آوری نکاتی که خود به آن احتیاج دارم چه بسا دوستانی بتوانم پیدا کنم .